روستای سرخ اصفهان (ابیانه) - شرکت هواپیمایی پاژسیر مجری تورهای اقساطی از مشهد
یکی از مکان‌های تاریخی کشور ایران است که شهرت جهانی پیدا کرده است. به نظر می‌رسد در سال ۱۳۶۰، اداره‌ی سرشماری، تعداد خانه‌های باقی مانده در روستای ابیانه را ۵۰۰ عدد اعلام کرد که همه‌ی آنها در قسمت شمال رودخانه‌ای زیبا به نام برزرود، ساخته شده‌اند. بر اساس تحقیقات باستان‌شناسان، عمارت‌های کهن موجود در این روستا در دوران حکومت‌های سلجوقیان، قاجاریان، ساسانیان و صفویان طراحی و ساخته شده‌اند.
معماری
در این دهکده‌ی تاریخی، خانه‌ها با آجر و خشت ساخته شده‌اند و از اتاق‌هایی زیبا با پنجره‌های چوبی به شکل ارسی، ایوان و طارم‌های چوبی تشکیل شده است. همه‌ی این موارد به جذاب شدن روستای ابیانه کمک فراوانی کرده است. نمای خانه‌ها را با استفاده از خاک رس درست کرده‌اند که از معدنی در نزدیکی روستا تهیه می‌شده است. از نظر مهندسان و معماران، دیگر نمی توان روی دیواره‌ی کوه کرکرس، خانه بنا کرد. به همین دلیل مردم روستا به این فکر افتادند برای اینکه بتوانند محصولات کشاورزی و نیز دام‌های خود را ذخیره کنند، داخل تپه‌هایی که نزدیک اتوبان وجود دارد، مکان‌هایی را درست کنند.
در ابیانه شغل بیشتر افراد دامداری، باغداری و کشاورزی است که در حال حاضر به سبک های قدیمی مدیریت شده و جالب است بدانید آب مورد نیاز برای زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها از طریق هفت قنات تأمین می‌شود. محصولاتی از جمله سیب‌زمینی، گندم، جو و همچنین میوه‌هایی از قبیل زردآلو، گلابی، سیب و گردو در این روستا یافت می‌شود.قالیبافی از دیگر فعالیت‌های مردم روستای ابیانه است که به مرور زمان و با استقبال فراوان مردم این روستا از این هنر زیبا حدود ۳۰ کارگاه مخصوص بافتن قالی طراحی و ساخته شده است. برخی بر این باورند که در سال‌های دور، بافتن گیوه از جمله هنرهایی بوده که زنان این دهکده انجام داده‌اند و از این طریق، کسب درآمد کرده‌اند، ولی با گذر زمان این هنر از بین رفته است.
طبق تحقیقات و کارشناسان و نیز مدارک موجود، مردم روستای تاریخی ابیانه، سال‌های بسیاری را بدون رفت و آمد با شهرهای بزرگ و شلوغ، زندگی کرده‌اند و همین عامل باعث شده است که برخی از فرهنگ‌ها و آیین‌های گذشته‌ی از جمله نحوه‌ی صحبت کردن تغییر نکند. نحوه‌ی لباس پوشیدن برخی از مردم روستای تاریخی ابیانه به سبک قدیم است و تلاش فراوانی برای حفظ این آداب کرده‌اند. مردها با پوششی از شلواری سیاه و بلند شبیه شلوار مردهای لر (دوید یا همان دبیت) و زن‌ها با لباس‌هایی زیبا در طرح‌های مختلف گل‌دار و رنگی دیده می‌شوند و اغلب روسر‌ی‌‌هایی که بر سر می‌کنند، به رنگ سفید است.
یکی دیگر از بناهای جذاب و زیبای روستای ابیانه، آتشکده‌ی موجود در این دهکده است که روی دامنه‌ی کوه کرکس واقع شده است. طبق مدارک بر جای مانده و همچنین بر اساس نظر کارشناسان و معماران، این آتشکده، مخصوص زردشتیان بوده است. همچنین می‌توان از ۳ قلعه‌ی ساخته شده در ابیانه نام برد. یکی از این قلعه‌ها، همونه نام دارد که اسم دیگر آن تخت هامان بوده و در قسمت جنوب‌غربی این روستا بنا شده است و بر اساس کاوش باستان‌شناسان و اسناد باقی مانده، مخصوص یوسمون و منطقه‌ی بالا بوده که نزدیک به ۲۰۰ سال قبل طراحی و ساخته شده است. هرده، اسم قلعه‌ی دیگری است که در بخش شمال‌شرق روستا ساختهاند و مربوط به قسمت هرده بوده است. در نهایت قلعه‌ای به نام پاله که در شمال‌غرب روستای تاریخی ابیانه قرار دارد و مختص بخش پل است. این قلعه‌ها برای مصون ماندن از تجاوز دشمنان و غارتگران به داخل روستا ساخته شده است.
همچنین می‌توان به زیارت‌گاه‌های کهن و تاریخی روستای ابیانه اشاره کرد که از مکان‌های مقدس و دلنشین این دهکده محسوب می‌شوند. زیارتگاه هینزا که نام دیگر آن، بی‌بی زبیده خاتون است، در ناحیه‌ی جنوب‌شرقی این روستا و در داخل دره‌ای بنا شده است. این آرامگاه در مقابل صخره‌های این دره ساخته شده است که حتی این صخره‌ها، قسمتی از مقبره‌ی محسوب می‌شوند. طبق اسناد موجود، بی بی زبیده خاتون دختر امام موسی کاظم (ع) است. بر اساس گفته‌های مردم روستای ابیانه، عده‌ای به دنبال بی بی زبیده بودند و ایشان سراسیمه وارد این روستا شده و مردم با محبت او را داخل اتاقی پنهان می‌کنند. سپس وی را در زمان مناسبی به روستایی به نام هنجن می‌برند. گویا سال‌ها بعد در این روستا، آرامگاهی مخصوص بی‌بی می‌سازند. باستان‌شناسان معتقدند مقبره‌ی هینزا در حقیقت محل عبور زبیده خاتون بوده است و بعضی هم اعتقاد دارند که این آرامگاه را در دوران آناهیتا ساختهاند. مردم معتقدند که این زیارتگاه، حاجت می‌دهد و به همین دلیل مراسم بسیاری در آن‌جا بر پا می‌شود.
از دیگر مناطق معروف روستای ابیانه، آرامگاه امام‌زاده یحیی و امام‌زاده عیسی است که از پسران حضرت امام موسی کاظم (ع) بوده‌اند. این مقبره در قسمت شرق روستا و در منطقه‌ای به نام هرده طراحی و ساخته شده است. حوض زیبایی در حیاط این زیارتگاه وجود دارد که با آب رودخانه‌ی دهکده پر می‌شود. معماران و هنرمندان آن زمان با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ، گنبدی هشت ضلعی برای آرامگاه تعبیه کرده‌اند. روی دیوار راهروهای متصل به مقبره، کتیبه‌هایی به چشم می‌خورد که گویا به تازگی بازسازی شده‌اند. در داخل ضریح مقبره، اشعار یا جملاتی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد آیه‌ها و نوشته‌هایی در سقف وجود دارد و هچنین تاریخ ساخت آرامگاه به چشم می‌خورد. کارشناسان و محققان معتقدند قیمت جو، گندم و غلات، پشت تخته‌های سقف حکاکی شده است. منبری از جنس چوب در بخش جنوب ایوان آرامگاه تعبیه شده است. در سال۱۳۸۶، افراد روستای ابیانه این مقبره را مرمت کردند.
نظر بدهید